Την βοήθειά σας, παρακαλώ!

Καλησπέρα σας, Γιατρέ! Να είστε πάντα γερός! Σας παρακαλώ για την πολύτιμη βοήθειά σας γιατί, πάνω που είχα ηρεμήσει, ξαναπανικοβάλλομαι. Κατ’ αρχάς, συγχωρέστε με για το μακροσκελές μήνυμα αλλά θέλω να είμαι όσο το δυνατόν πιο ακριβής. Παίρνω τα mercilon από το Μάρτιο. Μου τα είχε δώσει γυναικολόγος λόγω μηνορραγιών (3 γιατροί μου βρήκαν πολύ παχύ ενδομήτριο αλλά κανείς δεν ανησύχησε. Όλοι μου έδωσαν αντισυλληπτικά). Ενώ λάμβανα το πρώτο κουτί πήγα σε ενδοκρινολόγο. Αυτός μου είπε να τα έπαιρνα μέχρι τον Μάιο (δηλαδή 3 μήνες συνολικά), να τα σταματούσα και στη 2 περίοδο χωρίς χάπια να έκανα εξετάσεις. Εν τω μεταξύ, η περίοδος είχε «στρώσει» (διαρκούσε, πλέον, 4 μέρες χωρίς πολλούς θρόμβους). Αρχές Μαΐου, όταν είχα ξεκινήσει το 3 κουτί και ήμουν στο 3 χάπι πήγα σε άλλο γυναικολόγο. Μου βρήκε, επίσης, παχύ ενδομήτριο (8 χιλιοστά), μου είπε ότι δε με καλύπτουν τα χάπια και μου είπε να πάρω τα cyclacur. (To ότι δε με κάλυπτε το mercilon μου το είχαν πει άπαντες γιατί, αν και είχε φτιάξει η περίοδος, είχα κατά τη διάρκεια του κύκλου κάποιους πόνους , ενίοτε ελάχιστα καφέ υγρά ή μια σταγόνα αίμα). Λίγο μετά την επίσκεψη σε αυτόν τον γυναικολόγο κι ενώ δεν είχε, ακόμη, τελειώσει το κουτί, έχασα τον μπαμπά μου, οπότε καταλαβαίνετε την ψυχολογία μου… Ήμουν, πραγματικά, εκτός εαυτού και δε σκεφτόμουν. Χωρίς να ρωτήσω γιατρό συνέχισα να παίρνω τα mercilon. Θεώρησα ότι αν τα σταματούσα και επανεμφανιζόντουσαν οι μηνορραγίες, δε θα μπορούσα να διαχειριστώ και αυτό το γεγονός. Παρόλα αυτά, μέχρι και τέλος Ιουνίου τα πράγματα πήγαιναν σχετικά καλά. Η περίοδος μου ερχόταν την 4 μέρα της διακοπής και διαρκούσε 4 μέρες. Τον Ιούλιο, όμως, μου ήρθε την 5. Αύγουστο και Σεπτέμβριο ήρθε πάλι την 4, είχε κανονική ροή ως την 7 αλλά, μετά, μέχρι και την λήψη του 3 χαπιού έβγαιναν σταγόνες αίματος που, αρκετές φορές, φαίνονταν μόνο στο σκούπισμα. Και φτάνω στο τελευταίο κουτί, το οποίο τελείωσα χτες. Στην έναρξή του και για 3 χάπια έβγαιναν αυτές οι σταγονίτσες αίματος. Μετά σταμάτησαν και χάρηκα. Προσωρινά. 2 με 7 Οκτωβρίου έδινα κάποιες πολύ απαιτητικές και αγχωτικές εξετάσεις λόγω επαγγέλματος (γι’ αυτό αποφάσισα να πάρω και αυτό το κουτί). 2/10 έλαβα το 13 χάπι κι ενώ ήμουν στο εξεταστικό κέντρο με έπιασαν έντονοι πόνοι περιόδου (όχι αφόρητοι αλλά ήταν δυνατοί σε σχέση με αυτούς που είχα συνηθίσει με το χάπι). Παρόλα αυτά συνέχισα να τα λαμβάνω. Στο 15 χάπι, κι ενώ εξακολουθούσα να δίνω εξετάσεις, άρχισαν να βγαίνουν καφέ υγρά. Αρκετά θα έλεγα. Ψιλοτρόμαξα, μάλιστα, αλλά προσπάθησα να μείνω συγκεντρωμένη για τις εξετάσεις. Αυτά συνέχισαν καθόλη τη διάρκεια των εξετάσεων μέχρι και τις 7/10 (18 χάπι). Την επομένη το απόγευμα, πριν πάρω το 19, έγιναν κόκκινα, αν και η ποσότητα μειώθηκε πάρα πολύ. Δηλαδή, ενώ στα καφέ υπήρχε ροή -χαμηλή, μεν, αλλά ροή- τώρα, τα κόκκινα φαίνονται, ως επί το πλείστον, στο σκούπισμα μόνο. Κάποιες φορές φάνηκε να σταματούν αλλά μετά επανεμφανίζονταν κόκκινες σταγόνες. Από το 19 χάπι μέχρι σήμερα (1 μέρα διακοπής) συνεχίζεται το ίδιο σκηνικό: κόκκινες σταγόνες, άλλοτε περισσότερες και άλλοτε λιγότερες χωρίς κανονική ροή περιόδου. Να σας πω εδώ ότι όταν ξεκίνησα τα mercilon ήμουν 87 κιλά. Μέχρι αρχές Μαΐου είχα πέσει στα 82, ενώ μέχρι τον Αύγουστο είχα φτάσει 75. Τώρα, βλέπω, είμαι ξανά 78. Είμαι 35. Επιπλέον, από το Μάιο και μέχρι σήμερα είμαι σε άθλια ψυχολογική κατάσταση, με έντονα ξεσπάσματα θλίψης για τον μπαμπά μου και άγχους για τις εξετάσεις. Πώς με βλέπετε; Πεθαίνω; Αφού είχα «στρώσει» γιατί ξανάρχισαν, πάλι, οι ανωμαλίες; Τι μου συστήνετε να κάνω; Σας ευχαριστώ θερμά! Να είστε πάντα καλά!