Αίτια
Συνήθως στο 60% των περιπτώσεων είναι χρωμοσωμικές ανωμαλίες που είναι κατά το πλείστον τυχαίο γεγονός. Άλλα αίτια είναι φλεγμονές, συγγενείς λοιμώξεις, αυτοάνοσα νοσήματα, θρομβοφιλία, ωχρινική ανεπάρκεια.
Διάγνωση
Αιμορραγία με συνοδό πυελικό άλγος ή πόνους στην οσφύ σε γνωστή κύηση είναι ενδεικτικά σημεία αποβολής. Η διάγνωση πιστοποιείται με υπερηχογραφικό έλεγχο και σε κάποιες περιπτώσεις με αιματολογικές εξετάσεις προγεστερόνης ορού και β χοριακής γοναδοτροπίνης.
Έλεγχος. Οι αποβολές είναι συχνό φαινόμενο και ως εκ τούτο δεν ερευνούμε το πρώτο ή δεύτερο επεισόδιο αποβολής εκτός και αν υπάρχει κάποια υποψία προβλήματος από το ιστορικό.
Αντιμετώπιση
Συνήθως η αποβολή ολοκληρώνεται αυτόματα στις επόμενες 3-4 εβδομάδες χωρίς να καταλείπει κάποιο πρόβλημα στην γυναίκα. Μπορούμε και φαρμακευτικά να επιταχύνουμε την διαδικασία με επιτυχία έως και 95%. Στο υπόλοιπο 5% είναι απαραίτητη η χειρουργική αναρρόφηση των υπολειμμάτων της κύησης. Η συντηρητική αντιμετώπιση πλεονεκτεί στο ότι δεν απαιτείται αναισθησία και δεν τραυματίζεται το μυομήτριο ώστε να δημιουργηθούν συμφύσεις. Η χειρουργική αντιμετώπιση λύνει άμεσα το πρόβλημα σε μια ήδη επιβαρυμένη από την απώλεια, κακή ψυχολογική κατάσταση.
Η κλασσική χειρουργική αντιμετώπιση, με απόξεση του ενδομητρίου, χάνει έδαφος γιατί με την βοήθεια του διακολπικού υπερηχογραφήματος είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε την παραμονή υπολειμμάτων κύησης και να αποφύγουμε την σήψη.