Ψυχολογία

Καλησπέρα γιατρέ. Θα ήθελα να επικοινωνήσω τις σκέψεις μου και δεν ξέρω αν θα θέλατε να μου πείτε κάποια γνώμη πάνω σε αυτό. Με τον άντρα μου αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε τις προσπάθειες για παιδί και να με το καλό κάποια στιγμή τα καταφέρουμε να κάνουμε θρησκευτικό γάμο και βάφτιση. Δεν είμαστε ακόμα παντρεμένοι. Οι λόγοι που επιδιώξαμε κάτι τέτοιο είναι επειδή δεν είμαστε και 20 χρόνων και ο γάμος όπως τον έχουμε στο μυαλό μας από την στιγμή που το αποφασίσουμε μέχρι να γίνει θέλει τουλάχιστον 1 μιση χρόνο προετοιμασία οπότε επειδή δεν είμαστε πολυ μικροί θεώρησα πως αυτά τα χρόνια γονιμότητας είναι σημαντικά. Επίσης ο περίγυρος μας θεωρώ θα ήταν πιεστικός αν κάποιο διάστημα μετά τον γάμο δεν ερχόταν παιδί θα με ρωτούσαν και θα με αγχώναν. Οπότε θεώρησα πως τώρα είναι πιο ήρεμη και όχι αγχώμενη με τέτοιου είδους ερωτήσεις. Η προσπάθεια για σύλληψη έχει μόλις 2 μήνες, έχω αδιαθετησει μια φορά από όταν έχουμε επαφές και τώρα αναμένω να δω αν θα μου έρθει περίοδος.

Σήμερα είχα μια συζήτηση με έναν πατέρ ο οποίος έχει τύχει να με εξομολογήσει και μου είπε πως το να μείνω έγκυος πριν το γάμο είναι αμαρτία και μπορεί να προσφέρει αυτό το γεγονός ατυχία σε εμας σαν ζευγάρι είτε και να μην πάει καλά η κύηση η με μετέπειτα ζωή και υγεία του παιδιού. Όλα αυτά βέβαια είναι θέμα θρησκείας.. δεν ξέρω κατά πόσο θέλετε να μου πείτε την γνώμη σας αλλά έγω έχω στεναχωρήθει πολύ μετα από αυτήν την κουβέντα. Και το θέμα είναι πως ήδη περιμένω τώρα περίοδο και έχω μια μικρή καθυστέρηση 2 ημερών και ίσως ήδη είμαι και έγκυος.. έχει επηρεάσει περισσότερο από τι περιμένα την ψυχολογία μου και δεν ξέρω αν τελικά μου έρθει περίοδος αν θα συνεχίσω όντως να προσπαθήσω ξανά πριν τον γάμο η αν έμεινα έγκυος θα είμαι μέσα στο άγχος και την ανασφάλεια... Συζήτησαμε και για τις προγαμιαίες σχέσεις και μου είπε το γεγονός πως ήδη έχω αναρτήσει δεν σημαίνει πως μπορώ να το επιβαρύνω και με ένα παιδί εκτός γάμου.. και ότι έκανα μια αμαρτία δηλαδή ας μην την κάνω μεγαλύτερη..

Θα ήθελα να διατηρηθεί η ανωνυμία μου